Индианагийн Блүүмингтон хотын Монголын Цагаан сарын баяр дээр нэрт монгол судлаач Хар Дорж багш “Хөх морин жилийн ерөөлийг”:

Эртний сайхан ерөөлийн хүчээр

Энд цугларсан нөхөд, зочид бүгдээрээ

Энэ өдөрт мандан мэндэлсэн

Эрдэнэт тэнгэрийн хөхөмдөг зүстэй

Эр модон морин жилийг угтах дор

Эв эетэй цэнгэн найралдаж

Үүрд эсэн энх сууж

Элдэв зовлон үзэх үгүй

Эрсэн, хүссэн сайн үйлстээ

Эндэл үгүй амжилт олж

Элэгсэг найрсаг ахуй дор

Элбэг эрдэм ном буян нэмж

Энгүй жаргал эдлэх болтугай!

хэмээн дэвшүүлснийг өмнө нь нийтэд хүргэсэн билээ.

Энэ баяр дээр монгол хэлний оюутан Жои Клевеланд Б.Явуухулангийн “Хүлэг минь, шүлэг минь” шүлгийг монголоор уншиж, Дорж багш уг шүлгийг англи хэл рүү орчуулснаа нийтэд сонирхуулсан юм.

Монголчуудын сайн мэдэх энэ шүлгийн орчуулгыг Дорж багшийн зөвшөөрснөөр нийтэлж байна.

Проф. Пүрэвийн Увш



Шүлэг минь-хүлэг минь...



Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёр

Шүүдэр мэлтрэн цэцэг уйлтал дуулах ёстой!

Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёр

Сар мэлмэрэн хээр хонотол дуулах ёстой!



Алтан нар алган дээрээсээ мандтал дуулахад

Шүлэгч надад тэнгэрлэг нэгэн хоолой хэрэгтэй

Аялсан дуугаа алаг дэлхийд түгтэл давхихад

Хүлэг чамд тэнхээлэг нэгэн шандас хэрэгтэй



Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёрт

Хүн ард минь захисан үггүй нэгэн захиас бий!

Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёрт

Хүрэн зүрхэнд нууцалсан холын нэгэн бодол бий!



Унтаагүй нойр, уйдаагүй алжаал шүлэг минь,

Ухаан бодлоос босоогоороо төрсөн гуурст хүлэг минь

Молор эрдэнийн гуурсаа чи бид хоёрт харамлаагүй

Монгол түмнийхээ гавьяаг хэзээ ч мартах ёсгүй!



Шүлэг минь-хүлэг минь хурдлан давхи!

Хүлгийн шандас харуулахад холын зай хэрэгтэй

Хүн ардынхаа захиасыг санан санан давхи,

Хүлэг бид хоёрт дэлхийн дэвжээ хэрэгтэй!



Зуун хүлгийн түрүүчтэй дэлхийн найргийн дэвжээнд

Зуузай холбож гэмээ нь ард түмэн минь гомдохгүй

Зуур замын уртад ухаан, шандас сульдаад

Зулайдаа тоос хүргүүлэхийг бид хоёрт зөвшөөрөхгүй!



Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёр

Шүүдэр мэлтрэн цэцэг уйлтал дуулах ёстой!

Шүлэг минь-хүлэг минь, чи бид хоёр

Сар мэлмэрэн хээр хонотол дуулах ёстой!



1977 он



‘My Verse, My Horse’

My verse, my horse, the two of us

Should sing until dew shines and flowers weep

My verse, my horse, the two of us

Should sing until the moon shines and slumbers on the prairie



When singing until the golden sun rises on the palm of my hand

I the poet I must have a divine voice

When galloping until my singing song spreads over this vibrant world

You my horse you must have a healthy sinew



My horse, my verse, the two of us

Carry an untold message from my people

My horse, my verse, the two of us

Bear a far-flung thought that hides in the chestnut heart



My verse of sleepless nights and tireless fatigue

Is my horse: a mind-born being with an upright throat

We should never forget the merit of Mongol people

Who did not begrudge this crystal throat from us



My horse, my verse, run faster and faster!

Long range is needed to show the horse’s sinew

Keeping in mind the message of our people

You my horse and I should reach the world arena



At the head of hundred steeds on the field of world poetry

If we’ll finish neck and neck with others,

Our people won’t complain

We may not let the mind and sinew weaken on the long run

You and I, we may not let our heads get stained with dirty dust



My verse, my horse, the two of us

Should sing until dew shines and flowers weep

My verse, my horse, the two of us

Should sing until the moon shines and slumbers on the prairie



          2014

               